Tag: obyczaj

[PRZEDPREMIEROWO] Recenzja książki: Stephen King, „Uniesienie”

13 listopada 2018

King powraca z nową książką. Niech jednak nie zwiedzie Was nazwisko na okładce – „Uniesienie” nie jest bowiem w żadnym calu horrorem, a jeśli coś Was tu przerazi, z pewnością nie będą to potwory czy czające się w ciemności duchy…

„Uniesienie” to najnowsza książka Stephena Kinga, jest jednak bardzo krótka – to bardziej opowiadanie niż powieść i chyba wyglądałoby ciekawiej w zbiorze, niż jako samodzielny twór. Pewnie zostałoby wtedy skondensowane i skrócone, a to wyszłoby tej historii zdecydowanie na dobre.

O czym opowiada „Uniesienie”? Pewnego dnia zwyczajny mieszkaniec niewielkiego miasteczka Castle Rock, Scott, odkrywa, że regularnie traci na wadze. Nie byłoby w tym może nic niecodziennego gdyby nie fakt, że jego ciało wcale się przy tym nie zmienia. Początkowo Scott jest zadowolony – czuje się świetnie i zbytnio się nie martwi. Potem jednak proces przyspiesza i nagle okazuje się, że Dzień Zero nadejdzie szybciej niż Scott się spodziewał… Zanim to jednak nastąpi, trochę się wydarzy.

stephen king uniesienie recenzja książki

(więcej…)

Zaradna pani domu? Recenzja książki: Sonya Cobb, „W sieci pragnień”

1 września 2018

Miałam chęć na coś lekkiego i przyjemnego, by odpocząć od thrillerów czy innych cięższych historii. Potrzebowałam książki, która sprawi, że się odprężę. „W sieci pragnień” zapowiadało się na tego typu lekturę, jednak już sam początek sprawił, że podniosło mi się ciśnienie. Dlaczego tak się stało? O tym poniżej.

Sophie i Brian to szczęśliwe małżeństwo. Ona zajmuje się opieką nad dwójką ich dzieci, on pracuje jako kustosz w muzeum. W momencie, gdy ich poznajemy, oczekują na decyzję w sprawie kupna domu, który ich interesuje – a konkretniej Sophie. Dom jest właściwie ruderą nadająca się jedynie do remontu, na który ich nie stać, jednak kobieta chce spełnić swoje marzenie i wraz z mężem, by kupić nieruchomość, decydują się na kredyt. Początkowo wszystko idzie świetnie, jednak już niedługo sielankę burzą pojawiające się problemy z pożyczką. Coraz wyższe raty wymuszają na Sophie ograniczenia wydatków, jednak wszystko zmienia się w momencie, gdy wynosi z magazynu muzeum (w którym pracuje jej mąż) niepozorny eksponat. Ten ruch to początek sieci kłamstw, a Sophie wikła się w szemraną relację z pewnym pracownikiem lombardu)… W ten sposób zdobywa potrzebne pieniądze, ale sprawa komplikuje się, gdy z muzeum ginie cenna patera, a do sprawy wkracza FBI.

Sonya Cobb W sieci pragnień recenzja książki

(więcej…)

Recenzja książki: Guillaume Musso, „Apartament w Paryżu”

18 sierpnia 2018

Z twórczością Guillaume Musso miałam do tej pory styczność jeden raz – czytałam wtedy „Dziewczynę z Brooklynu” i przyznam, że była to całkiem ciekawa i wciągająca lektura. Z tym większym entuzjazmem podchodziłam więc do najnowszej książki francuskiego autora, jednak „Apartament w Paryżu” nie był już tak do końca satysfakcjonującą opowieścią. Co mi tu nie zagrało?

Rzecz cała dzieje się w Paryżu. Dwoje zupełnie różnych ludzi – była policjantka i pisarz-samotnik – przez przypadek wynajmują to samo mieszkanie, apartament należący niegdyś do znanego malarza, Seana Lorenza. Szybko okazuje się, że historia nieżyjącego już artysty jest tyleż fascynująca, co i tragiczna, a szczególnie smutnym momentem w jego życiu była śmierć synka, zamordowanego na oczach zrozpaczonej żony. Ciała dziecka jednak nigdy nie odnaleziono. Madeleine i Gaspard odkrywają, że przed śmiercią malarz mógł wpaść na trop prowadzący do syna i prawdopodobnie myślał, że dziecko wcale nie zginęło. Oboje postanawiają więc podjąć śledztwo i sprawdzić, ile w tym wszystkim prawdy…

Guillaume Musso apartament w Paryżu recenzja książki

(więcej…)

W podróży do przeszłości… Recenzja książki: Margaret Atwood, „Kocie oko”

14 maja 2018

Margaret Atwood znam przede wszystkim z głośnej „Opowieści podręcznej”, której jeszcze nie czytałam, ale mam zamiar – już czeka na półce. Byłam ciekawa, czy spodoba mi się inna opowieść spod pióra tej autorki i choć początkowo trudno było mi się w tej historii odnaleźć, ostatecznie uznałam ja za wartą poznania.

Malarka Elaine Risley po latach wraca do rodzinnego Toronto, gdzie organizuje wystawę swoich prac. Wizyta w mieście staje się okazją do powrotu do przeszłości, do wspominania dawnych lat oraz osób, które kiedyś znała. Nie wszystko było idealne…

kocie oko margaret atwood, recenzja książki

(więcej…)

Trochę się potknęłam… Recenzja książki: Dominika Smoleń, „Bieg do gwiazd”

26 marca 2018

„Bieg do gwiazd” to książka, z którą mam spory problem. Z jednej strony porusza ważny temat i dobrze, że tak jest, ale z drugiej robi to w sposób, który pozostawia wiele do życzenia, przede wszystkim pod względem warsztatowym i technicznym. Będę chyba jedną z niewielu osób, które nie ocenią tej książki pozytywnie…

„Bieg do gwiazd” to historia Ady, 19-letniej dziewczyny, u której w wieku 7 lat wykryto cukrzycę. Od tego momentu jej rodzice całkowicie stracili nią zainteresowanie i odsunęli się od niej, a Ada, pozbawiona rodzicielskiej miłości, popadła w depresję. Doprowadziło to do kilku nieudanych prób samobójczych i pobytów w szpitalach psychiatrycznych. Gdy dziewczyna po kolejnym z nich wraca do domu, dowiaduje się o śmierci babci, jedynej osoby, która o nią dbała. Postanawia wypełnić ostatnią wolę kobiety, która prosi ją, by przez 30 dni spróbowała żyć normalnie. Czy uda jej się odnaleźć sens swojej egzystencji?

Recenzja książki Bieg do gwiazd, Dominika Smoleń

(więcej…)

Recenzja książki: „Jak zawsze” – Zygmunt Miłoszewski

29 grudnia 2017

„Jak zawsze” to moje pierwsze spotkanie z prozą pana Miłoszewskiego, który do tej pory kojarzony był przede wszystkim z serią kryminałów o Szackim. Czy rozpoczęcie przygody z tym autorem od „komedii ironiczno-romantycznej” z wyraźnym wątkiem miłosnym w tle była dobrym pomysłem? O tym poniżej.

Grażyna i Ludwik obchodzą właśnie 50 rocznicę swojej znajomości. Spędzone razem lata były różne, lepsze i gorsze, jak to w małżeństwie. Rocznica staje się okazją nie tylko do wspominania pół wieku spędzonego ze sobą, ale także do rozważań, co mogliby zmienić, mogąc przeżyć swoją młodość raz jeszcze. Ich zdziwienie, gdy budzą się o 50 lat młodsi, w nieznanym im miejscu, jest ogromne. Okazuje się, że w niewyjaśnionych okolicznościach przenieśli się w czasie do swojej pierwszej wspólnej nocy, jednak Polska, w której się znaleźli, jest zupełnie inna od tej, którą pamiętali. Czy ich życie w tej nowej rzeczywistości będzie inne? I jak poradzi sobie kraj oraz jego mieszkańcy, dostając okazję opowiedzenia swojej historii raz jeszcze?

(więcej…)

Powiew orientu. „Pikantne historie dla pendżabskich wdów” – Balli Kaur Jaswal

27 sierpnia 2017

Pikantne historie wprost z pachnących kardamonem i curry Indii? Czemu nie! Najnowsza powieść Balli Kaur Jaswal, „Pikantne historie dla pendżabskich wdów”, to mieszanka obyczajowej opowieści z dodatkiem erotyki oraz kryminału, którą czyta się świetnie! A dlaczego – o tym niżej.

Nikki, córka indyjskich imigrantów, pracuje w londyńskim barze. Dziewczyna zdecydowanie woli zachodni, nowoczesny styl życia niż tradycyjny, sikhijski i dystansuje się od społeczności. Gdy jednak pewnego dnia, będąc w świątyni, trafia na ogłoszenie o pracę jako nauczyciel kreatywnego pisania, postanawia spróbować. Szybko jednak okazuje się, że jej kursantki, mniej lub bardziej konserwatywne Pendżabki, oczekują od niej zupełnie czegoś innego niż kursu kreatywnego pisania – w większości nie umieją czytać ani pisać w ogóle. Nikki próbuje nauczyć je podstaw, lecz z biegiem czasu zajęcia przeradzają się w odczyty historii wymyślanych przez kobiety, często dość pikantnych… Wszystko jest jednak objęte ścisłą tajemnicą, a przynajmniej do czasu. Wraz z pogłoskami na temat zajęć, w społeczności zaczynają krążyć plotki o tajemniczej śmierci pewnej nowoczesnej kobiety, a skandal, który może wybuchnąć, zagrozi wszystkim.

Pikantne historie dla Pendżabskich wdów - Balli Kaur Jaswal, recenzja. Blog iambiblioholic, welkinson recenzuje

(więcej…)

Miłość czy marzenia? „Światło, które utraciliśmy” – Jill Santopolo

22 lipca 2017

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, jak skomplikowane potrafią być drogi ludzkich losów? Jak często mogą się przeplatać, by znów się rozejść? Dobitnie przekonali się o tym Lucy i Gabe, czyli główni bohaterowie „Światła, które utraciliśmy”. A czy czytelnik, podejmując się lektury tej książki, zwiąże z nią swoje losy czy raczej odłoży na półkę i szybko o niej zapomni?

Lucy i Gabe poznali się w momencie, gdy cały świat wstrzymywał oddech i przyglądał się katastrofie. 11 września 2001 roku rozpoczęła się ich historia, która ciągnie się przez wiele następnych lat. Mimo że oboje czują do siebie chemię i przeżywają swoją znajomość bardzo intensywnie, z czasem okazuje się, że chęć spełniania marzeń i zmieniania świata staje się silniejsza i ich drogi się rozchodzą. Czy jednak ostatecznie?

Jill Santopolo - "Światło, które utraciliśmy, recenzja. Iambiblioholic blog, Welkinson Recenzuje

(więcej…)

Ile jesteś w stanie poświęcić dla miłości? Nicola Yoon – „Ponad wszystko”

22 stycznia 2017

Nieraz jest tak, że książka zachęca nas do przeczytania piękną okładką i wtedy nie ma już wyjścia – trzeba po nią sięgnąć. A gdy w dodatku natykasz się na Book Tour organizowany przez Olę z bloga Zaczytana Iadala… Jak można nie skorzystać? Ja tego błędu nie popełniłam i dzięki temu mogłam przeczytać tę na pozór schematyczną, młodzieżową opowieść. Dlaczego schematyczną tylko na pozór i co jest w tej historii takiego wyjątkowego? O tym poniżej!

Madeline Whittier nie zna świata zewnętrznego. Od dziecka nie wychodzi z domu, zamknięta w czterech ścianach z pielęgniarką, matką i książkami, ale nie narzeka – inne życie jest jej całkowicie obce. Uczy się w domu, nie mając kontaktu z rówieśnikami ani z innymi ludźmi. Pogodziła się ze swoją rzadką chorobą, alergią na cały świat – SCID, i nic nie wskazuje na to, by jej uporządkowane życie miało się zmienić. Aż do dnia, w którym do domu obok sprowadzają się nowi sąsiedzi, a wzrok Madeline spotyka się przez okno ze wzrokiem Olly’ego…

Wydawać by się mogło, że „Ponad wszystko” to zwykły romans dla nastolatek. Nawet zaczyna się dość schematycznie: mamy dziewczynę, 18latkę, a do domu obok wprowadza się nieziemsko przystojny chłopak i z miejsca wpadają sobie w oko. Tyle że nie jest to tak do końca zwyczajna opowieść, bo dziewczyna nie może wyjść z domu i tak właściwie nie ma przed sobą przyszłości…

Ponad wszystko Nicola Yoon recenzja iambiblioholic welkinson recenzje książek

(więcej…)

Podsumowanie października + stosik #3

1 listopada 2016

Październik dobiegł końca, a zatem przychodzi czas podsumowań i łez nad wydanymi w tym miesiącu na książki milionami… Nie, wróć. Raczej łez nad czasem, którego na ich przeczytanie nie znajdę przez najbliższe pół roku najmarniej. Na szczęście jednak, mimo że książek do mojej biblioteczki przybyło w tym miesiącu całkiem sporo, to coś nawet udało mi się poczytać, dlatego zapraszam Was na podsumowanie oraz październikowy stosik!

img_20161029_210015

W tym miesiącu udało mi się przeczytać 6 książek, co nie jest małą liczbą, biorąc pod uwagę, że zaczął się rok akademicki (ostatni rok studiów! Aaaaa!), dostałam kolejną pracę (tak, mam już dwie…) i czasu na czytanie mam tyle, co w autobusie. Jednak ten szalony tryb życia motywuje mnie do lepszej organizacji czasu, więc liczę, że w przyszłym miesiącu będzie jeszcze lepiej! I może dzięki temu zacznę publikować podsumowania co miesiąc, a nie co pół roku…

(więcej…)